Jan Baptist DE KOSTER

Aantekeningen:

Rouwbrief

° akte 53
https://familysearch.org/pal:/MM9.3.1/TH-1-14659-52139-52?cc=1482191&wc=M94N-ZK3:683433523


https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20211114_93330016?utm_source=nieuwsblad&utm_medium=newsletter&utm_campaign=ochtend&utm_content=dynamiccontent_ochtend_regio_filter&utm_term=0-0&adh_i=7b5c25ae14950a341698db4ca8902dd3&imai=671d3197-bf18-45c6-beb8-af1b63153afc&adh_i=7b5c25ae14950a341698db4ca8902dd3&imai=671d3197-bf18-45c6-beb8-af1b63153afc&M_BT=2352938839744

Joodse Sylvie (89) keert terug naar dorp waar ze ondergedoken leefde tijdens de Tweede Wereldoorlog: “Die boerderij was de heerlijkste plek op aarde”

De NSB afdeling Zellik had tijdens de 11 novemberviering aandacht voor een bijzonder verhaal. — © mvl

Sylvie (midden) bracht jaren geleden samen met ‘zussen’ Maria en Séraphine een bezoek aan Jerusalem.   — ©  if

De NSB afdeling Zellik had tijdens de 11 novemberviering aandacht voor een bijzonder verhaal. — © mvl

Sylvie (midden) bracht jaren geleden samen met ‘zussen’ Maria en Séraphine een bezoek aan Jerusalem.   — ©  if

1 / 2



Zellik/Anderlecht -
Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook het vierjarige Joodse meisje Sylvie Fraenkel onder bij het Zellikse boerengezin De Koster. Haar ‘vergeten verhaal’ werd opnieuw bovengehaald tijdens een bezoek van Sylvie (89) aan Zellik.
Matthias Vanhamme
Gisteren om 10:14
•



De Nationale Strijdersbond (NSB) afdeling Zellik heeft er een traditie van gemaakt om tijdens de viering naar aanleiding van 11 november in Zellik een oorlogsverhaal te vertellen. “En zo sluimerde al jaren het verhaal van een Joods meisje dat tijdens de Tweede Wereldoorlog opgenomen werd in het Zellikse boerengezin De Koster - Keuningk”, legt Jan Vanden Nest, voorzitter van NSB afdeling Zellik uit.
Weinig Zellikenaren kenden het volledige verhaal. Moeder Eugénie en vader Jean-Baptiste De Koster zijn al geruime tijd overleden en ook de drie kinderen Hendrik, Maria en Séraphine kunnen het verhaal niet meer navertellen. “Maar een kleindochter van de familie De Koster had nog contact met het bewuste Joodse meisje Sylvie Fraenkel. Zo kreeg het verhaal stilaan vorm.”
Naar Frankrijk
Het verhaal van Sylvie Fraenkel, dochter van twee Brusselse marktkramers met Nederlandse roots, startte op 24 juni 1939 met haar geboorte in Brussel. Haar ouders hadden het goed, stonden met hun Hollandse producten op markten in Brussel en omstreken en woonden in een huis met tuin in Sint-Jans-Molenbeek. Bij de start van de oorlog moesten ze echter vluchten naar het zuiden van Frankrijk. Maar overleven was er moeilijk en duur en dus keerde het gezin terug naar Brussel.
(lees verder onder de foto)
“Bij onze terugkomst in 1942 voegde papa zich bij de weerstand. Hij werd echter opgepakt als politiek gevangene. Hij zou gedeporteerd worden maar mijn moeder kocht net op tijd zijn leven af, waarna hij via een achterpoort uit de gevangenis kon vluchten”, tekende Sylvie op in een brief. Haar ouders beslisten om onder te duiken en vonden via via een plaatsje voor de toen vierjarige Sylvie. Zij werd opgenomen bij het boerengezin De Koster in de Jan Tieboutstraat in Zellik.
Slapen tussen zussen
Sylvie groeide dus op in een gezin dat niet het hare was en deed daar haar eerste levensherinneringen op. “Ik kan mij niet alle jaren, uren en beleefde momenten herinneren, maar er zit geen enkele slechte herinnering bij. Voor een kind van drie jaar is een boerderij het heerlijkste wat er op aarde bestaat. Als het koud was, sliep ik ‘s nachts lekker warm tussen de twee grote zussen Maria en Séraphine. Maar als het warm was, legde ik me heerlijk koel boven hun hoofden op de hoofdkussens.”
(lees verder onder de foto)

Sylvie Fraenkel wou absoluut aanwezig zijn tijdens de 11 novemberviering in de Zellikse kerk.   — ©  mvl
Het Joodse meisje werd een volwaardig lid van de Vlaamse familie. “Overdag hielp ik er op het veld, op de boerderij of met de dieren. Nonkel Jean nam me bij de hand als sirenes ons verwittigden voor bombardementen, bij tante Eugénie kon ik dan weer terecht voor een knuffel. Nu besef ik goed hoe groot het risico voor hen was. Dichtbij de boerderij waren Duitsers gekazerneerd die regelmatig voorbij de hoeve kwamen. En de buren wisten vast ook dat ik een Joods meisje was. Maar nonkel Jean zei altijd dat hij me zo opnieuw zou opnemen”, getuigt Sylvie daarover in brieven.
Thuis was Zellik
Na de oorlog keerden Sylvies ouders terug naar Molenbeek. “Om mij niet te traumatiseren bracht men mij geleidelijk terug naar huis. Eerst ging ik enkel op zondag mijn ouders bezoeken waarna ik op een bepaald moment rechtstond en zei dat het tijd was om terug naar huis te gaan. Want ‘thuis’, dat was Zellik voor mij.” Ze woonde nog enkele jaren in Israël en keerde nadien terug naar Anderlecht, waar ze nog steeds woont. Ze onderhield al die jaren contact met haar onderduikfamilie.
Ondertussen is Sylvie bijna negentig jaar oud. Toch wou ze donderdag absoluut aanwezig zijn op de herdenkingsplechtigheid. Haar komst was tot op het laatst onzeker omdat ze niet meer goed te been is. Maar ze wou graag horen hoe haar levensverhaal in de kerk werd voorgelezen door een achterkleindochter van de familie De Koster. “Ik wil eer brengen aan de familie die mij met open armen heeft ontvangen tijdens de donkere periode. Vooral Séraphine was voor mij de grote zus die ik nooit gehad heb.”

Jan trouwt Eugenie KEUNINGK 28 aug 1929, Zellik. Eugenie (dochter van Arnold KEUNINGK en Maria Serafina DE MAESENEER) geboren 17 sep 1903, Ganshoren; overleden 31 aug 1981, Zellik. [Gezinsblad]

Aantekeningen:

Rouwbrief
Seraphina Hendrika DE KOSTER

Seraphina trouwt Maurice VAN STICHEL 22 nov 1953, Zellik. Maurice (zoon van VAN STICHEL) geboren 1930; overleden 2003. [Gezinsblad]