| Aantekeningen |
- Rouwbericht Het Nieuwsblad
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lange_Jojo
1)
‘Brusseleirs’ zwaaien Lange Jojo uit op Grote Markt: “We hebben verdriet, maar hij zou willen dat we blijven feesten”
Sarah en Christian Rillaert kwamen naar de Grote Markt om afscheid te nemen van Lange Jojo. — © AMG
Brussel -
Op de Grote Markt van Brussel werd woensdagavond twee uur lang muziek gespeeld van de overleden zanger Lange Jojo. Heel wat Brusselaars kwamen luisteren en herinneringen ophalen. Onder hen Christian en zijn dochter Sarah, vrienden van de overleden volksfiguur.
Amaury Michaux
Gisteren om 20:37
•
Zanger Jules Jean Vanobbergen, beter bekend als Lange Jojo, is in de nacht van dinsdag op woensdag overleden. Lange Jojo is bekend van zijn populaire hits zoals ‘On a soif’, ’Jules César’, ’Victor le footbaliste’ en ’E viva Mexico’ en werd in 2015 uitgeroepen tot ereburger van Brussel en in 2016 tot ere-Marollien. De stad Brusselse opende daarom een rouwregister in het Brusselse stadhuis.
Op de Grote Markt werd woensdagavond tussen 17 en 19 uur twee uur lang muziek van Lange Jojo gespeeld en ondanks het mindere weer daagden heel wat fans op. “In mijn studententijd gingen wij dikwijls iets drinken en dan weerklonk de muziek van Lange Jojo. Het is plezant om die herinneringen hier op de Grote Markt terug op te rakelen”, vertelt Bernard Guillaume (66).
Brasserie de la Gare
Even verder staan Christian Rillaert (78) en zijn dochter Sarah met tranen in de ogen naar de muziek van Lange Jojo te luisteren. “Lange Jojo is 40 jaar lang mijn beste vriend geweest en samen zijn we vaak op vakantie gegaan”, vertelt Christian. “Ik heb jarenlang ook Brasserie de la Gare in sint-Agatha-Berchem uitgebaat en daar kwam hij dikwijls langs om iets te eten. Bovendien trad hij er ook vaak om, dikwijls als vriendendienst voor mij.” (Lees verder onder de foto)
Christian en Sarah koesteren mooie herinneringen aan Lange Jojo. — © IF
Ook dochter Sarah heeft goede herinneringen aan Lange Jojo. “We gingen voor de coronaperiode nog wekelijks eten en hij was altijd positief ingesteld. Ook tijdens zijn ziekte wilde hij dat we verder bleven feesten en dat we het positieve onthielden. Dat is ook wat ik meeneem.”
Grafzerk
Lange Jojo stierf uiteindelijk op 85-jarige leeftijd na een slepende ziekte. “Hij was bang voor de dood. Maar op het moment dat die naderde, kwam ook het besef dat hij wel degelijk iets achterliet. Hij wist dat hij aan de mensen plezier had geschonken en dat hij het Brusselse folklore aan de mensen heeft geschonken. Dat heeft hem uiteindelijk gerustgesteld. We moesten ook altijd lachen om wat Lange Jojo op zijn grafzerk wilde zien: c‘est ici que Jojo repose, durant sa vie, il n‘a jamais fait autre chose.” (Lees verder onder de foto)
In het stadhuis werd een rouwregister geopend. — © AMG
“Hij heeft uiteraard hard gewerkt, maar hij heeft ook geprofiteerd van het leven en ook veel gerust. Het typeert hem als levensgenieter. Hij hield van het leven op een rustige manier. Hij ging graag op restaurant met vrienden, maar hield er bijvoorbeeld ook van om naar de thermen te gaan.”
Brussels dialect
Lange Jojo zong vooral in het sappig Brussels dialect. “Het was ook geen kanttekening dat hij Brusselaar was. Hij was dat in hart en nieren. Deze hommage op de Grote Markt had hij dus wel wat verwacht, maar hij zou dit ook wel zeker geapprecieerd hebben”, vertelt Sarah.
“Vooral de oudere Brusselaars zullen zich Lange Jojo herinneren, maar ook de jongeren zullen zich hem nog herinneren”, valt Christian in. “In school krijgen ze immers het Brussels dialect mee aan de hand van de nummers van Lange Jojo. Hij zal dus door jong en oud herinnerd worden.”
2)
PORTRET. Zonder zijn wasmachine had Lange Jojo zijn wereldhit nooit kunnen schrijven
In 2018, in de aanloop naar het WK. — © ISOPIX
Wat hebben Clint Eastwood, The Rolling Stones en de Poolse ex-premier Lech Walesa gemeen? Allemaal hebben ze Olé, olé,olé, olé, we are the champions meegezongen. Allemaal dachten ze dat het een volksliedje was: van iedereen en van niemand. Maar dat is het niet. Het is een nummer van de Brusselse volkszanger Lange Jojo (85), die woensdagnacht overleed na een slepende ziekte.
Paul Demeyer
Gisteren om 17:47
•
Jules Jean Vanobbergen – zo heet Lange Jojo echt – is geboren op 6 juli 1936 in Elsene. Al op zijn derde verjaardag gaf hij zijn eerste optreden, op een tafeltje in een café in Koekelberg. Zijn ouders zagen een artistieke carrière wel zitten en stuurden hem op zijn zestiende naar de kunstacademie. “Daar kreeg hij zijn bijnamen: Lange Jojo en voor de Franstaligen Grand Jojo, omdat hij de grootste van de klas was”, vertelt fan Cyril Forthomme, die in Boussu-lez-Walcourt een Lange Jojo-museum opende.
Lange Jojo was een begenadigd tekenaar en mocht de ramen van de Brusselse cafés gaan beschilderen. Maar dat bracht te weinig op en Jojo zocht een vaste job bij elektronicaketen Cado Radio. Daar mocht hij de platenverkoop doen. ’s Avonds kluste hij bij als muzikant in het Brusselse jazzcircuit, waar hij de beginnende Jacques Brel vaak ontmoette.
Brel werd een wereldster, Jojo vertegenwoordiger voor een jukeboxbedrijf. In cafés moest hij de nieuwe plaatjes gaan leveren. “Daar hoorde hij klachten: er is te weinig ambiancemuziek. Dat triggerde Jojo om zelf ambianceplaatjes te maken”, zegt Cyril Forthomme. Chef un petit verre on a soif, Jules César en Victor le footballiste (telkens in het Frans-Brussels en Vlaams-Brussels) werden bescheiden hitjes.
Van allez naar olé
Zijn grootste succes scoorde Lange Jojo in 1986 met Olé, olé, olé, the fans, dat we zingen als Olé, olé, olé, olé, we are the champions. Het was eigenlijk een vertaling van zijn eigen hit van het jaar voordien, Anderlecht champion, ofte Allez, allez, allez, allez, we are the champions, toen zijn Anderlecht kampioen speelde. “Ik wilde dat seizoen een liedje maken om mijn voetbalclub te eren”, zei Lange Jojo in een van zijn laatste interviews. “Ik zat met het zinnetje Allez, allez, allez, allez, we are the champions in mijn hoofd, maar kreeg er geen muziek onder. Toch niets wat pakkend genoeg was om het iedereen te laten meebrullen. Terwijl ik daarover thuis kwaad liep te ijsberen, zette mijn vrouw ook nog eens de wasmachine op. Ik dacht dat ik uit mijn vel zou springen van colère. En dan, plots, luisterde ik naar het ritme van de vallende kleren in de wasmachine: tsjoeme, tsjoeme, tjsoeme, tsjoeme. En ik had het, de allez, allez, allez, allez-kreet was geboren.”
Lange Jojo kreeg de Anderlecht-spelers (onder anderen de 18-jarige Enzo Scifo) zo zot dat ze het refrein mee inzongen. Het werd een bescheiden hit. Zijn Engelstalige versie schopte het een jaar later verder: in alle voetbalstadia ter wereld werd het meegezongen. Zelfs in Japan kwam de single uit en haalde hij de top van de hitparade, toen hij als begintune werd gebruikt voor een voetbalprogramma op tv.
Ceauşescu is dood, olé olé olé
In het Eén-programma Belpop vertelde muziekuitgever Hans Custers hoe wereldsterren Olé, olé, olé, olé gebruikten. De Poolse havenarbeider Lech Walesa (die later premier werd) zong het toen hij met zijn stakerspiketten door de straten van Gdansk trok. De Rolling Stones noemden de cd van hun allereerste Cuba-optreden Olé, olé, olé! omdat de Cubanen dat zongen voor hun optreden in het stadion van Havana. Toen de Roemenen hun dictator Nicolae Ceauşescu hadden terechtgesteld, trokken ze Olé, olé, olé, olé-zingend door de straten van hoofdstad Boekarest. En regisseur Clint Eastwood gebruikte het liedje in zijn film Invictus.
“Maar vergis je niet, rijk is Lange Jojo er niet van geworden”, zegt fan Cyril Forthomme. “Het nummer is door nogal wat mensen samen geschreven. Die moesten allemaal van de koek delen. In zijn topjaren kon Lange Jojo goed leven van zijn optredens en platenverkoop, maar rijk worden, dat niet.”
Toen het grote succes uitbleef, ging lange Jojo nog twintig jaar werken voor de provincie Waals-Brabant. “Om toch een pensioen te hebben”, zei hij tegen Forthomme. Lange Jojo verloor zijn eerste echtgenote en zijn enige dochter aan kanker. Na het overlijden van zijn dochter verhuisde de volkszanger met zijn tweede echtgenote naar Dilbeek. Woensdagnacht is hij overleden.
3)
Zanger Lange Jojo is overleden
© IMAGEGLOBE
Zanger Jules Jean Vanobbergen, beter bekend als Lange Jojo, is op 85-jarige leeftijd overleden na een lange ziekte. Hij is bekend van populaire hits zoals ‘On a soif’, ‘Jules César’, ‘Victor le footbaliste’ en ‘E viva Mexico’.
adbBron: BELGA
Gisteren om 03:15
•
Vanobbergens archivaris en de uitbater van zijn museum, Cyril Forthomme, meldde zijn overlijden woensdag rond 2 uur aan Belga.
“België verliest een grote meneer in de muziekwereld. De koning van de sfeer, een populair icoon, is niet meer”, zei Forthomme, die ook goed bevriend was met de zanger. “Hij zal herinnerd worden dankzij zijn liedjes, die gespeeld worden om te zingen, te dansen en te vieren.” Lange Jojo was al een tijd ziek.
Eerste optreden als 3-jarige
Jules Jean Vanobbergen werd geboren op 6 juli 1936 in Elsene. Op 3-jarige leeftijd gaf hij zijn eerste optreden in een bistro in Koekelberg. Dat vertelde hij zelf in zijn in 2015 gepubliceerde biografie.
Zijn kinder- en jeugdjaren bracht hij door in Molenbeek. Op zijn zestiende verliet hij de school om naar de academie te gaan omdat hij schilder wilde worden. De bijnaam van Vanobbergen, Grand Jojo in het Frans, Lange Jojo in het Nederlands, kreeg hij tijdens zijn schooltijd.
Zijn muzikale carrière startte eind jaren 60. Lange Jojo is bekend van populaire hits zoals On a soif, Jules César, Victor le footbaliste en E viva Mexico. Dat laatste nummer bedacht hij toen de Rode Duivels in 1986 naar het WK Voetbal gingen in Mexico.
An error occurred.
Bekijk deze video op www.youtube.com of zet JavaScript aan als dit uitstaat in je browser.
Ereburger
Hij werd in 2015 uitgeroepen tot ereburger van Brussel. En in 2016 tot ere-Marollien. De zanger haalde tijdens de ceremonie enkele anekdotes boven uit zijn jeugd in de Marollen. “Eerst benoemd worden tot ereburger van de stad Brussel en dan tot ere-Marollien: dit is de kers op de taart en ik voel mij zeer vereerd. Ik heb mijn hart verloren aan deze wijk en mijn roots liggen hier. De Marollen zijn deel van onze heerlijke Brusselse folklore die we moeten behouden”, zei de zanger.
Lange Jojo besliste in juni dit jaar nog om een punt te zetten achter zijn muzikale carrière. “Het is voorbij. Ik wil niet meer op een podium staan. Alle geplande concerten zijn geannuleerd. En ik ga met pensioen”, verklaarde hij toen.
3)
Lange Jojo (85), schrijver van ’Olé, olé, olé, olé, we are the champions', overleden
Wat hebben Clint Eastwood, The Rolling Stones en
de Poolse ex-premier Lech Walesa gemeen? Allemaal
hebben ze Olé, olé, olé, olé, we are the champions
meegezongen. Allemaal dachten ze dat het een
volksliedje was: van iedereen en van niemand. Maar
dat is het niet. Het is een nummer van de Brusselse
volkszanger Lange Jojo (85), die woensdagnacht
overleed na een slepende ziekte . PAULDEMEYER
JULES JEAN VANOBBERGEN
ALIAS LANGE JOJO
“Ik dacht dat ik uit
mijn vel ging springen
toen mijn vrouw
de wasmachine opzette.
En toen, plots, had ik het”
Zijn wereldhit
dankt hij aan
de wasmachine
J
ules Jean Vanobber
gen - zo heet Lange
Jojo echt - is geboren
op 6 juli 1936 in Else
ne. Al op zijn derde verjaar
dag gaf hij zijn eerste optre
den, op een tafeltje in een café
J
zagen een artistieke carrière
wel zitten en stuurden hem
op zijn zestiende naar de
kunstacademie. “Daar kreeg
hij zijn bijnamen: Lange Jojo
en voor de Franstaligen Le
Grand Jojo, omdat hij de
grootste van de klas was”,
vertelt fan Cyril Forthomme,
die in Boussu-lez-Walcourt
een Lange Jojo-museum
opende.
Lange Jojo was een begena
digd tekenaar en mocht de
ramen van de Brusselse cafés
gaan beschilderen. Maar dat
bracht te weinig op en Jojo
zocht een vaste job bij elek
tronicaketen Cado Radio.
Daar mocht hij de platen
verkoop doen, ’s Avonds klus
te hij bij als muzikant in het
ar
re
n café
Brei werd een wereldster,
Jojo vertegenwoordiger voor
een jukeboxbedrijf. In cafés
moest hij de nieuwe plaatjes
gaan leveren. “Daar hoorde
hij klachten: er is te weinig
ambiancemuziek. Dat trigger
de Jojo om zelf ambiance
plaatjes te maken”, zegt Cyril
Forthomme. Chef, un p’tit
verre on a soif Jules César en
Victor le footballiste (telkens
in het Frans-Brussels en
Vlaams-Brussels)
werden
bescheiden hitjes.
Zijn grootste succes scoorde
Lange Jojo in 1986 met Olé,
olé, olé, the fans, dat we zin
gen als Olé, olé, olé, olé, we are
the champions. Het was ei
genlijk een vertaling van zijn
eigen hit van het jaar voor
dien, Anderlecht Champion,
ofte Allez, allez, allez, allez, we
are the champions, toen zijn
Anderlecht kampioen speel
de. “Ik wilde dat seizoen een
liedje maken om mijn voet
balclub te eren”, zei Lange
Jojo in een van zijn laatste in
terviews. “Ik zat met het zin
netje Allez, allez, allez, allez,
we are the champions in mijn
hoofd, maar kreeg er geen
muziek onder. Toch niets wat
pakkend genoeg was om het
iedereen te laten meebrullen.
Terwijl ik daarover thuis
kwaad liep te ijsberen, zette
mijn vrouw ook nog eens de
wasmachine op. Ik dacht dat
ik uit mijn vel zou springen
van colère. En dan, plots, luis
terde ik naar het ritme van de
vallende kleren in de was
machine: tsjoeme, tsjoeme,
tjsoeme, tsjoeme. En ik had
het, de allez, allez, allez, allez
kreet was geboren.”
Lange Jojo kreeg de Ander
lecht-spelers (onder anderen
de 18-jarige Enzo Scifo) zo zot
dat ze het refrein mee inzon
gen. Het werd een bescheiden
hit. Zijn Engelstalige versie
schopte het een jaar later ver
der: in alle voetbalstadia ter
wereld werd het meegezon
gen. Zelfs in Japan kwam de
single uit en haalde hij de top
van de hitparade, toen hij als
begintune werd gebruikt voor
een voetbalprogramma op tv.
Ceausescu is dood, olé olé olé
In het VRT-programma Bel
pop vertelde muziekuitgever
Hans Custers hoe wereldster
ren Olé, olé, olé, olé gebruik
ten. De Poolse havenarbeider
Lech Walesa (die later
premier werd) zong het toen
hij met zijn stakerspiketten
door de straten van Gdansk
trok. De Rolling Stones noem
den de cd van hun allereerste
Cuba-optreden Olé, olé, olé!
omdat de Cubanen dat zongen
voor hun optreden in het sta
dion van Havana. Toen de
Roemenen hun dictator Nico
lae
Ceausescu
hadden
terechtgesteld, trokken ze
Olé, olé, olé, olé- zingend door
de straten van hoofdstad
Boekarest. En regisseur Clint
Eastwood gebruikte het liedje
in zijn film Invictus.
“Maar vergis je niet, rijk is
Lange Jojo er niet van gewor
den”, zegt fan Cyril Forthom
me. “Het nummer is door
nogal wat mensen samen
geschreven. Die moesten alle
maal van de koek delen. In
zijn topjaren kon Lange Jojo
goed leven van zijn optredens
en platenverkoop, maar rijk
worden, dat niet.”
Toen het grote
succes uitbleef, ging
lange Jojo nog twin
tig jaar werken voor
de provincie Waals -
Brabant. “Om toch
een pensioen te heb
ben”, zei hij tegen
Forthomme.
Lange Jojo verloor
zijn eerste echt
genote en zijn enige
dochter aan kanker. Na het
overlijden van zijn dochter
verhuisde de volkszanger met
zijn tweede echtgenote naar
Dilbeek. Woensdagnacht is
hij dan overleden.
|
Onze familiestambomen
1936 - 2021 (85 jaar)
