Onze familiestambomen

Eduard VAN DE WALLE

Mannelijk 1932 - 2016  (83 jaar)


Persoonlijke informatie    |    Aantekeningen    |    Gebeurteniskaart    |    Alles    |    PDF

  • Naam Eduard VAN DE WALLE 
    Geboren 12 jul 1932  Zelzate Zoek alle personen met gebeurtenissen in deze plaats 
    Geslacht Mannelijk 
    Overleden 6 feb 2016  Zelzate Zoek alle personen met gebeurtenissen in deze plaats 
    Begraven 13 feb 2016  Zelzate Zoek alle personen met gebeurtenissen in deze plaats 
    Persoon-ID I142558  DDCGR
    Laatst gewijzigd op 9 feb 2016 

    Vader VAN DE WALLE 
    Moeder DE LETTER 
    Gezins-ID F91232  Gezinsblad  |  Familiekaart

    Gezin Maria ROEGIERS,   ovl. 6 okt 2012 
    Getrouwd 19 jul 1956  Zelzate Zoek alle personen met gebeurtenissen in deze plaats 
    Kinderen 
     1. Marina VAN DE WALLE
    Laatst gewijzigd op 9 feb 2016 
    Gezins-ID F91230  Gezinsblad  |  Familiekaart

  • Gebeurteniskaart
    Link naar Google MapsGeboren - 12 jul 1932 - Zelzate Link naar Google Earth
    Link naar Google MapsGetrouwd - 19 jul 1956 - Zelzate Link naar Google Earth
    Link naar Google MapsOverleden - 6 feb 2016 - Zelzate Link naar Google Earth
    Link naar Google MapsBegraven - 13 feb 2016 - Zelzate Link naar Google Earth
     = Link naar Google Earth 

  • Aantekeningen 
    • Eddy Wally
      rouwbericht


      http://www.eddywally.be/nl/wallys-wereld/wallys-biografie


      http://www.inmemoriam.be/nl/2016-02-06/eddy-wally-1932/#.VrniRVKiSyw
      Biografie
      Eddy Wally, artiestennaam van Eduard René Van De Walle (Zelzate, 12 juli 1932 - aldaar, 6 februari 2016), was een Belgische zanger die bekend was om zijn hits Chérie (1966), Als marktkramer ben ik geboren (1969) en Ik spring uit een vliegmachien (1996).
      Privéleven
      De vader van Eddy was markthandelaar en overleed op jonge leeftijd. Toen Eddy in een weverij in Sas van Gent werkte, leerde hij Mariëtte Roegiers kennen, met wie hij in 1956 in het huwelijk trad. In 1957 kregen ze hun enige dochter, Marina Wally. Zij werd later zelf ook actief als zangeres.
      Mariëtte overleed op 6 oktober 2012 op 80-jarige leeftijd.
      Muzikale carrière
      Van De Walle leerde al vroeg accordeon en mondharp spelen. Hij opende in de vroege jaren 60 een dancing in Ertvelde (Oost-Vlaanderen) en verkocht jarenlang handtassen op diverse Vlaamse markten. In 1966 leerde hij de Nederlandse producer Johnny Hoes kennen. Onder leiding van Hoes nam hij zijn eerste nummer Chérie (1966) op, dat een grote hit werd. Wally haalde er de eerste plaats mee in de Vlaamse hitparade en een gouden plaat (goed voor 50.000 verkochte exemplaren) en tot op de dag van vandaag is dit zijn bekendste nummer.
      Het succes leidde een lange carrière in waarbij hij meer dan 500 nummers opnam. Wally is wellicht de beroemdste en succesrijkste Vlaamse schlagerzanger. Zeer opmerkelijk waren zijn pogingen om ook in het buitenland aan te slaan. Hij heeft een fanclub in Nederland en is via zijn regelmatige verschijningen in het programma Eurotrash (Eurorommel) zelfs bekend in het Verenigd Koninkrijk. Hij trad ook verschillende keren op in China (waarvoor hij Chérie in het Chinees vertaalde naar Baobei), Duitsland, Australië, Zuid-Afrika en Rusland. In de jaren zeventig trad hij verschillende keren op in hotels in Las Vegas. Vanwege zijn zelfverklaarde "succes" in het buitenland noemt Wally zich al jaren The Voice of Europe ('De Stem van Europa'), in navolging van Frank Sinatra, met wie hij zichzelf graag vergelijkt. De oudste zoon van Johnny Hoes, Adri-Jan Hoes, zorgde in 2005 voor een comeback met de hit Shanghai.
      Wally kreeg juni 2006 in Ertvelde een standbeeld ter ere van zijn œuvre. Het heeft als opschrift "Ode aan Eddy Wally - The voice of Europe" en laat de titel van zijn grootste hit Chérie zien. Daarnaast is in het geheel een marktkramerstas opgenomen, een verwijzing naar Wally's afkomst.
      Einde carrière
      Wally werd op 6 maart 2011 in het ziekenhuis opgenomen met een hersenbloeding. Hij raakte door de hersenbloeding licht verlamd. De volgende dag werd hij overgebracht naar het AZ Sint-Lucas in Gent. De dag daarna, op 8 maart, werd Wally van daaruit overbracht naar het UZ in Jette. Volgens zijn echtgenote was Wally aan de linkerkant verlamd en was de kans klein dat hij nog terug zou keren als zanger. In juli 2011 verhuisde hij van het ziekenhuis naar een rusthuis in Zelzate.
      Op 14 en 15 december 2012 maakte Eddy Wally een comeback tijdens de Nacht van de Schlagers in Kortrijk, die zijn definitieve afscheid van het podium betekende.
      Op 6 februari 2016 overleed Wally in het rusthuis van Zelzate ten gevolge van een nieuwe hersenbloeding.
      Media
      Eddy Wally had zijn bekendheid niet zozeer aan zijn muzikale talenten te danken, dan wel aan zijn excentrieke gedrag en uitspraken. Wally kleedde zich graag in glitterkostuums zoals Liberace en gedroeg zich als een naïeve, onverstoorbare optimist. Zijn typische stopwoorden ("gewéldig", "wauw", "onvoorstelbaar", "oh my god") en zijn vreemde manier van praten werden door komieken vaak geïmiteerd. Vanwege zijn faam en komische imago was hij vaak te gast in verschillende amusementsprogramma's. Zo had hij een gastrol in FC De Kampioenen in de aflevering Chérie.
      Zijn bekendste televisieoptreden was zijn rol als Kapitein Wally in Kamagurka en Herr Seeles comedyreeks Lava (1989). In de rubriek Wally in space (een parodie op Star Trek) speelde Wally de rol van ruimtekapitein. Een running gag in Wally in space was dat Kapitein Wally telkens begon te zingen wanneer de bemanning bedreigd werd, want "als de kapitein zingt wijkt het gevaar." Later presenteerde Wally ook samen met Kamagurka en Herr Seele het radioprogramma Studio Kafka op Studio Brussel.
      Wally presenteerde vanaf de tweede helft van de jaren 70 tot de jaren 80 zijn eigen radioshow Onvergetelijk bij Omroep Oost-Vlaanderen. In de jaren 2000 had hij ook een wekelijks rubriekje in het programma van Erwin Deckers en Sven Ornelis op radiozender Q-music.
      In 2014 werd hij door Eric Goens geïnterviewd voor de documentairereeks Kroost.
      In de populaire cultuur
      • In de vroege nummers van de Urbanusstrip door Willy Linthout en Urbanus kwam hij vaak voor als personage. Hij werd dan voorgesteld als een klein mannetje met een grote hoge hoed en veel kapsones zoals in het album Radio Salami.
      • Urbanus vermeldt hem in het lied Gladde Iolen (als Eddy de Wallyvis)
      • Wally heeft een cameo in het Suske en Wiske-album De Krimson-crisis (1988) waar hij samen met andere Bekende Vlamingen vecht tegen Krimson. Aan het einde van het album smijt Jerom hem een schoen tegen het gezicht omdat hij niet wil zwijgen. Wally besluit met blauw oog: "En mijn sympathieke helper was Ssssjerom." Dit is een verwijzing naar Wally's lied Chérie.
      • Een foto van Wally is tot twee keer toe (in strook 26 en 48) op de achtergrond van een belangrijk Amerikaans muziekbedrijf te zien in het Neroalbum Doe de Petoe (1994).
      • In 2003 won hij in het Nederlandse televisieprogramma Kopspijkers de gouden Ezel voor een fragment waarin hij beweerde live te zingen, maar wel heel duidelijk te zien leek dat het niet live was. Bij de uitreiking stond de presentator naast Wally en vroeg hem live te zingen. Hij was verbaasd hoe goed Eddy Wally live zong terwijl het niet live leek.
      • Planetoïde (9205) Eddywally, ontdekt in 1994 door Eric Elst als 1994 PO9, werd naar hem genoemd.
      • Eddy had een gastrol in F.C. De Kampioenen afl. Chérie.
      • In 2008 werd in Zelzate, de geboorteplaats en huidige woonplaats van de zanger, een Eddy Wally-museum geopend.
      • In Ertvelde had hij zijn eigen feestzaal: Paris-Las Vegas. In België kreeg deze feestzaal ook wel de naam 'Eddy Wallybi' mee, verwijzend naar het toen populaire pretpark Walibi Waver. De zaal werd in 2004 gesloopt om plaats te maken voor luxe-appartementen.
      • Eddy werd op de Gentse Feesten van 2013 gehuldigd als eerste ereburger van het evenement. Het was hier dat hij twee jaar eerder met uitdrogingsverschijnselen zijn show moest stopzetten.
      Publicaties
      Eind 2007 stelde Wally in het Gentse stadhuis het eerste boek voor dat aan hem is gewijd: Eddy Wally. The voice of Europe. Het boekwerk, van de hand van Katleen Haentjens en Ivan Saerens schetst de carrière van de zanger. Het bevat een 500-tal foto's van fotograaf Patrick Dekeyser en put uit het privé-archief van Wally.
      Bron: Wikipedia